Sydney

De reis begint goed op Schiphol. We worden uitgezwaaid door Maartje en ouders Oussoren na het eten van een perfect door Maartje uitgekozen pizza. We voelen ons zoals altijd behoorlijk thuis daar. Tenslotte is Schiphol naast ons huis in Zuid wel ongeveer de plaats waar we het meeste van onze tijd doorbrengen. Het is naast al onze vakanties en weekendjes weg, (coördineren van) het reisinformatie bord ophangen door Lennaert en Renske's werkzaamheden aldaar een beetje ons tweede thuis. We zouden bijna vergeten dat we naar een ander werelddeel vertrekken. Een waar we, oh ja... een visum voor nodig hebben. Helaas hadden wij om de een of andere reden alleen naar de mogelijkheden en verplichtingen voor Nieuw Zeeland gekeken en helemaal niet meer aan Australië gedacht. Ook niet terwijl we een stuk Nederlandse kaas en twee zakjes nootjes in de tas duwden. Overigens bleken deze laatste twee geen probleem. Die visa echter... Dan mag je gewoon het vliegtuig niet in. Gelukkig bestaat er (in ieder geval voor Australië) de mogelijkheid een visum te kopen bij de stewardessen. Pfffieuw dat ging net goed. Waren zeker drukke tijden geweest de afgelopen dagen dat we daar niet meer aan gedacht hebben... Gelukkig hebben we ons voor de rest wel goed voorbereid zeggen we nog tegen elkaar.
7 uur later tijdens onze eerst tussenstop op Dubai valt de zool van Lennaerts bergschoenen echter van ellende uit elkaar. Hij had ze dan ook al een tijdje niet gedragen. Ach ja, dat betekent dus gewoon minder slepen. Nog weer 21 en een half uur later na nog een tussenstop op Melbourne landen we dan eindelijk in Sydney. Beiden ongeveer 3 uur geslapen, maar dat mocht de pret niet drukken. Sydney is, zoals we mogen ontdekken, een mengelmoes van New York, Nelspruit, van alles in Engeland en nog wat anders. Dat laatste zal dan wel typisch Sydney zijn. Een stad met veel groen, vriendelijke mensen en behoorlijk onverstaanbaar Engels als je mensen probeert af te luisteren op straat. Gewoon praten gaat prima, maar we vermoeden dat ze ook nog iets anders dan Engels met elkaar spreken, ook al beweert de taxichauffeur van niet. Een stad die krioelt van Aziatische personen, waar 's avonds enorme vleermuizen elkaar in de bomen opzoeken, waar backpackers op straat dansen met Hare Krishna, waar de meeste huizen maar één verdieping hebben, waar iedereen pas oversteekt als het licht op groen staat, waar auto's al op afstand stoppen als ze denken dat je ergens (zonder stoplichten) wil gaan oversteken, een stad vol parken, bomen en tuintjes. Daar waar je je aan het eind van de dag verbaast over het feit dat je die dag ongeveer 40 kilometer gelopen hebt en dan pas je voeten gaat voelen (en daar de volgende dag een enorme blaar onder de bal van je voet vindt). De stad waar je twee koffies krijgt als je één latte machiate bestelt. Daar waar iemand erachter komt dat zijn zwembroek nog aan de waslijn hangt thuis, maar dat hoeft natuurlijk niet aan Sydney te liggen :)

In de afgelopen drie dagen hebben we ons ontzettend vermaakt! Ik moet toegeven dat ik de eerste dag nog niet zo heel erg onder de indruk was, aangezien het toen nog leek dat Sydney niet veel nieuws te bieden had, maar dat heeft de stad de afgelopen twee dagen ruimschoots goedgemaakt. Het kan er ook mee te maken hebben gehad dat we ongeveer twee nachten doorgehaald hadden en ons energielevel niet meer al te best was aan het einde van de eerste dag. Maar na een goede nacht bijslapen in ons geweldige 30m2 studio met hoogslaper konden we er weer helemaal tegenaan. Ik zal maar niet vertellen hoeveel foto's we in de prachtige Japanse botanische tuin gemaakt hebben of in hoeveel hoekjes het Sydney Opera House terug te zien in. Gelukkig hoeven jullie al die foto's niet allemaal te bekijken. :)

Hierbij in het kort nog een paar opmerkingen/belevenissen van de afgelopen dagen:
- De Sydney Tower Eye beklommen om op 268 meter boven straatniveau over de stad uit te kijken,
- Ons vermaakt in Chinatown, die veel groter bleek te zijn dan we in eerste instantie dachten,
- Uren lopen zoeken naar de juiste straat en het centraal station om "de borden te bekijken" #beroepsdeformatie,
- Ons lopen verbazen over de prijzen in luxe warenhuizen om vervolgens zeer tevreden met het allergoedkoopste naar buiten te lopen,
- Rondscharrelen op de universiteit en ons afvragen of we toch niet stiekem een afslag gemist hebben en nu gewoon in Engeland staan,
- Flaneren op de boulevard van Darling Harbour,
- Zitten gniffelen over de kerstmannen en al het sneeuw in de vitrines terwijl het 25 graden is. Er werd ons zelfs een "white Christmas" gewenst, nou ik moet het nog zien. Wat wel leuk is dat mensen hier zo enthousiast zijn over de kerst. Iedereen loopt met kerstmutsen en rendiergeweien op. Uiteraard daaronder korte broeken en slippers. Ook hebben een heleboel mensen hun huizen versierd met kerstslingers en lichtjes. Die zie je overigens pas als het een beetje begint te schemeren, want overdag is de zon voor die lichtjes veel te fel.

Weten jullie trouwens hoe duur alcohol hier wel niet is? Ook daar hebben wij ons over lopen verbazen. Voor een biertje betaal je met gemak 8 euro. En dan heb je een van de goedkoopste. Maar dat heeft ons tot nu toe nog niet weerhouden er lekker van te genieten. Voor Lennaert zou het anders natuurlijk geen vakantie zijn... hehehe.

Vandaag is het kerst. Ik kan niet zeggen eerste kerstdag, want hier hebben ze maar één dag kerst. Wij zitten dit heel romantisch te vieren in het vliegtuig van Sydney naar Christchurch. (Internet in het vliegtuig, het moet toch niet gekker worden :P) Omdat het daar twee uur later is dan in Sydney is kerst alweer bijna voorbij als we aankomen. Kortste kerst ooit, maar wel effectief. Om nog een beetje in de stemming te blijven hangt de rode flanellen kerstboom inmiddels als sleutelhanger aan mijn tas. Toch leuk zo'n moeder die het beste met je voorheeft. Maar nu op weg naar onze belangrijkste bestemming! Can't wait!

Wordt vervolgd...